Pomoc Społeczna

Pomoc społeczna ma na celu „umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. (…) Pomoc społeczna wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka”. Istotą pomocy społecznej jest też zapobieganie wspomnianym wyżej sytuacjom.

Spis treści

Prawo do świadczeń z pomocy społecznej przysługuje zgodnie z ustawą o pomocy społecznej: 

  • osobom posiadającym obywatelstwo polskie mającym miejsce zamieszkania
    i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
  • cudzoziemcom mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 53 ust. 1 pkt 13 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. Nr 128, poz. 1175, z późn. zm.), zgody na pobyt tolerowany lub w związku
    z uzyskaniem w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy,
  • mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelom państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy
    o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członkom ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r.
    o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz.U. Nr 144, poz. 1043), posiadającym prawo pobytu lub prawo stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

 

Pomocy społecznej na zasadach określonych w ustawie udziela się osobom i rodzinom,
w szczególności z powodu:

  1. Ubóstwa,
  2. Sieroctwa,
  3. Bezdomności,
  4. Bezrobocia,
  5. Niepełnosprawności,
  6. Długotrwałej lub ciężkiej choroby,
  7. Przemocy w rodzinie,
  8. Potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietności,
  9. Bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych,
  10. Braku umiejętności w przystosowaniu do życia młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze,
  11. Trudności w integracji osób, które otrzymały status uchodźcy; trudności
    w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego,
  12. Alkoholizmu lub narkomanii,
  13. Zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej,
  14. Klęski żywiołowej lub ekologicznej.

Świadczenia z pomocy społecznej:

  1. Świadczenia pieniężne: zasiłek stały, zasiłek okresowy, zasiłek celowy i zasiłek celowy specjalny,
  2. Świadczenia niepieniężne: udzielanie schronienia, zapewnienie posiłku oraz niezbędnego ubrania osobom tego pozbawionym, organizowanie i świadczenia usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych, kierowanie do Domów Pomocy Społecznej, praca socjalna, poradnictwo specjalistyczne, interwencja kryzysowa, sprawienie pogrzebu.

Tryb przyznania świadczenia z pomocy społecznej składa się z następujących etapów:

  1. Zgłoszenie wniosku o udzielenie pomocy: osobiste, pisemne lub telefoniczne zgłoszenie osoby ubiegającej się o pomoc do pracownika socjalnego (zgłoszenie może nastąpić z urzędu lub może go dokonać przedstawiciel ustawowy lub inna osoba za zgodą ubiegającego się o pomoc).
  2. Rozeznanie przez pracownika socjalnego sytuacji osobistej i rodzinnej osoby ubiegającej się o pomoc społeczną, tj. przeprowadzenie wywiadu środowiskowego
    w miejscu zamieszkania klienta, wspólne (pracownik socjalny z osobą lub rodziną) opracowanie planu pomocy
  3. Sporządzenie decyzji i wydanie jej osobie ubiegającej się o pomoc społeczną
Skip to content